Over een goeie twee weken staat de boel hier weer op z'n kop. Dan beginnen de Oktoberfeesten. Geminacht door de een, enthousiast begroet door de ander. Het is natuurlijk wel belangrijk dat je een pulletje bier meedrinkt. Anders is het bijna nergens uit te houden. Behalve misschien in de Käfer tent waar de voetbalvrouwen en "Millionaire"-lezers graag een sektje tot zich nemen. Maar daar is het om andere redenen dan weer niet uit te houden.
Affijn. Wij gaan er dus elk jaar wel heen, naar dat Oktoberfeest, want wij houden wel van een biertje. Bovendien kijk je je ogen uit. Het verveelt nooit. Het is vol, zweterig, met hoempapa muziek, er zijn Italianen en Australiers die zichzelf erg sexy vinden, het is duur en commercieel.
Iedereen komt er. Van jong tot oud, rijk en arm, advocaten en loodgieters, singles en families. Iedereen dost zich uit. Ga een tent binnen en je bent meteen overweldigd door de dimensies. 7000 mensen. Of kom om 11 uur 's ochtends ga lekker rustig buiten brunchen en kijk wel waar het schip strandt. Of ga 's middags met de kinderen in de draaimolen en de achtbaan met een suikerspin. Of rol 's avonds om 23:00 uur met "Sweet Alabama" nog in je oren uit een van de tenten. Het kan allemaal.
Een feest voor het volk. Ook als je de Süddeutsche Zeitung leest, gezellig over Neo Rauch en zijn rol in de Neue Leipziger Schule kan babbelen en (sinds kort) weet waar Zuid Ossetie ligt: Je loopt een "Festzelt" binnen en voelt de kracht van het plezier. Brood en Spelen - waarom niet?
Een feest voor het volk. Ook als je de Süddeutsche Zeitung leest, gezellig over Neo Rauch en zijn rol in de Neue Leipziger Schule kan babbelen en (sinds kort) weet waar Zuid Ossetie ligt: Je loopt een "Festzelt" binnen en voelt de kracht van het plezier. Brood en Spelen - waarom niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten