Nachtmens

Zo'n pioenroos, daar zou ik nou op het einde van de dag wel zo zoetjes aan in willen zakken. En dan langzaam mijn slaap ingedragen worden.


's Ochtends dan weer verkwikt en heerlijk geurend opstaan. Ja, dat lijkt me wel wat. Maar waarschijnlijk moet ik gewoon vroeger naar bed. Dan gaan die visioenen vanzelf over.

zitzaligindezon

't zit er weer op voor dit jaar.

De sneeuw, bedoel ik.

De laatste zielige bruine hoopjes smelten weg. De stoep bezaaid met fijn grint. Soms duiken dingen plotseling weer op uit die smeltende sneeuwhopen. Maar meestal blijven ze verdwenen. Helaas.

Wij zijn echter net onkruid - en duiken dus altijd weer op.

Nemen weer bezit van ons balkon, dragen flierefluitend onze jas open. Laten de handschoenen en muts weer weg (als ze al niet ergens in die sneeuwhopen verdwenen waren). Nemen het woord "Lente" weer in de mond, wel wetend dat we nog met een paar ijzige dagen hier en daar bestraft zullen worden.

Het was mooi en wit deze winter. Sneeuw ruikt heerlijk. Maar de lente ruikt nog beter!

Toren

We hebben een prinses in huis. Soms twee. Ook wel eens drie.

Affijn die ene waar ik het net over had, was alleen even op bezoek. Ze bracht haar huisdier mee. Een schuifelende toren.

Nu denk je misschien dat torens geen huisdieren zijn, en al helemaal niet kunnen lopen. Maar da's dan mooi fout gedacht.


Zie je wel?
Wattie eet daar ben ik nog niet achter. Misschien cement.
Ik zal het 'm eens vragen als t'ie weer voorbij komt geschuifelt.