Zielig

Ben een beetje aan het opruimen en kwam dit kiekje weer tegen.

Dat was met Pasen dit jaar - kan er nu wel om lachen. Waren we een weekendje weg. Regen, regen, regen. Mopperend kind. Hier, omdat ze nog even een half uurtje langer bij de dorps-schoenwinkel met Heidi Klum's Birkenstockverzameling wilde staan kijken en wij niet.

Mijn veeeels te grote t-shirt aan. Toen werd ze later ook nog(al) ziek en zijn we van ellende na 1,5 dag maar weer naar huis gegaan.

Sloophuizen...

daar blijf ik altijd even staan om te kijken.

Aandoenlijk altijd, die 1,5 vierkante meter overgebleven tegeltjes, de lagen behang van 4 generaties of een verlaten postertje dat dan zo op 5 meter hoogte nog aan de wand zit.

Volhouden jongens, tot het einde.

Ook leuk: Trap-afdrukken in de zijmuren die van niks naar nergens gaan.

Waarom ik nou alijd blijf staan kijken weet ik ook niet. Zal wel iets psychologisch zijn - iets met verval en eindigheid of zo. Of gewoon nieuwsgierigheid.

Waarschijnlijk dat laatste.