
Nou? Zei ik het niet? Rohr-ohr-zucker? Roh-rohr-zucker? Roh-roh-errgh-zucker?
Het komt natuurlijk omdat ze alles consequent aan elkaar vast breien. Ondanks deze uitwassen is het wel een taal die zich buitengewoon goed voor poezie leent.
En voor afkortingen.
Ik ben er inmiddels een beetje aan gewend. Aan dat Duits.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten